Mövhumatçıların problemi, dinlərini xurafatlardan öyrənmələridir. Mövhumatçılarin saxta diniQuranın hökmlərini ən mükəmməl tətbiq edən və bütün həyatı boyu Qurana uyğun yaşayan Peyğəmbərimiz (s.ə.v) müsəlmanlar üçün ən gözəl nümunədir. Şübhəsiz ki, bütün tətbiqləri və sözləri, Quranla tam uyğunluq təşkil edir və bunlardan dövrümüzə gəlib çatanlar. Hədis adlandırılan bu sözlərin bir hissəsi, Quranda bildirilən tətbiqləri əks etdirir. Buna görə də, bunların Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə aid olduğu aydındır və doğrudur. Xüsusilə axırzamana işarə edən hədislərin bir çoxu heç dəyişmədən qalmış və onlarda gələcəkdə baş verəcək qeyri-adi hadisələrdən xəbər verilmişdir. Həmin bu hədislərdə bildirilənlər yaşadığımız dövrdə bir-bir gerçəkləşir. 1400 il əvvəl xəbər verilən Lulin quyruqlu ulduzunun dünyanın yaxınlığından keçməsi, Əfqanistanın işğalı, İraq müharibəsi, 11 sentyabr hadisələri kimi bəşər tarixində yalnız bir dəfə yaşanmış hadisələr reallaşmışdır. (Ətraflı məlumat üçün baxın: “Hz. İsa (as) ve Hz. Mehdi (as) Bu Yüzyılda Gelecek, Harun Yahya, Global Nəşriyyat). Dolayısilə Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in verdiyi müjdələr bizim üçün olduqca əhəmiyyətlidir və bu, hədislərin səhih olanlarını bir müjdə və nemət hesab etməli olduğumuz, hamısını saxta hədislər kimi xarakterizə edə bilməyəcəyimiz həqiqətini göstərir. Ancaq bu da bir həqiqətdir ki, hədis kitablarına sonradan əlavə olunmuş, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in sözləri və sünnəsiylə heç bir əlaqəsi olmayan bəzi məlumatlar hazırkı dövrün hədis kitablarında mövcuddur. Bu sözlərin səhih hədislərdən fərqləndirici xüsusiyyəti, Quranla tamamilə ziddiyyət təşkil etmələridir. Qurana zidd olan sözlər və tətbiqlər, qətiyyən Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə aid ola bilməz. Dolayısilə İslam dinindən başqa bir din olan mövhumatçılarin dinini
öyrənərkən hədislər mövzusundakı bəzi həqiqətləri də bilməliyik.
Çünki mövhumatçılarin dini, İslamın yeganə kitabı olan Quranda
yoxdur. Bəs bu batil din haradadır? Mövhumatçılarin dininə istiqamət verən saxta hədislər
“Saxta hədis” termininin lüğəvi mənası; “hz. Məhəmməd (s.ə.v)-in
söyləmədiyi bir sözü yalan və iftira ilə ona aid etmək” deməkdir.
Yəni saxta hədis hz. Məhəmməd (s.ə.v)-ə aid olmadığı, onun
tərəfindən söylənilmədiyi halda qəsdli surətdə onun sözüymüş kimi
qələmə verilən hədisdir. Saxta hədislər necə meydana gəldi?
“Qəribədir ki, əgər hədisləri izahlı şəkildə ələ alsaq, piramida
formasında olduqlarını görərik. Piramidanın təpəsi Allahın elçisinin
yaşadığı dövr olub, aşağıya doğru endikcə piramidanın eni artır. Piramidanın bünövrəsinə çatdığımızda Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in
dövründəkindən nə qədər geniş olduğunu görərik. Halbuki bunun tərsi
olmalıdır. Çünki hədisləri ən çox bilən kimsələr Peyğəmbər
(s.ə.v)-in yanındakılar idi. Onlar öldükdən sonra hədisləri
bilənlərin sayı azalacaq, nəticə etibariylə də piramida tərs şəkildə
formalaşacaqdı. Lakin Əməvilər dövründəki hədislərin, bu
dövrdəkindən daha çox olduğunu görürük”. (Ahmed Emin, Duhaul İslam) Vəziyyət belə olduqda, bir-birindən fərqli, hətta biri digəriylə
ziddiyyət təşkil edən yüz minlərlə hədisin varlığı və doğruluğu, bir
qisim hədis alimləri arasında da ixtilafa səbəb olmuşdur. Məsələn,
Buxari və bir çox məşhur hədisçi İkriməni mötəbər hədisçi hesab
etdiyi halda, Müslim onu yalançılıqla günahlandırmışdır. Belə
nümunələr çoxdur. Bunlardan, bəlkə də, ən qəribəsi isə İslamın ən
məşhur hədis kitabının müəllifi Buxarinin dörd məzhəbdən ən böyüyü
olan Hənəfi məzhəbinin banisi Əbu Hənəfini etibarsız elan edib, onun
tək bir hədisini belə nəql etməməsidir. Ən məşhur hədisçiyə görə ən
geniş yayılmış məzhəblərdən birinin banisi etibarsızdır. Lakin
müsəlman aləminin böyük bir qismi onları etibarlı hədis alimləri
kimi qəbul edir. Bu bir həqiqətdir ki, hədis nəql edənlərin
etibarlılığı ilə bağlı müzakirələrdəki ziddiyyətlər hədislərdəki
ziddiyyətlər qədər çoxdur.
Məzhəblər arasındakı fərqlər
Quranın hökmündən başqa hökm axtaranlar
dinin əslinə yönəlməlidirlər
Uydurulan, səhv nəql edilən, təhrif edilən, insanların öz istəklərinə
görə şərh olunan minlərlə hədis hazırda İslam dininin ən mühüm
mənbəyi hesab olunur. İslam dini dörd yerə parçalanmış, dörd ayrı
məzhəb, daha doğrusu bir-biriylə tamamilə ziddiyyət təşkil edən dörd
ayrı din yaradılmışdır. Peyğəmbər: “Ey Rəbbim! Qövmüm bu Quranı tərk etdi!” deyəcək. (Furqan surəsi, 30) Şübhəsiz ki, Rəbbimiz istəsəydi, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in bütün
sözlərini qoruyar və 1400 illik bu sözlər, Quran ayələri kimi, heç
bir dəyişikliyə uğramadan dövrümüzə qədər gəlib çatardı. Lakin tək
Quran İslam dininin mükəmməl şəkildə tətbiq olunması üçün
kifayətdir. Onsuz da, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in bütün tətbiqləri
Qurandadır.
Quran müsəlmanlara yol göstərici və mərhəmət olaraq nazil
edilmişdir:
Bunlar Allahın ayələridir. Biz onları sənə bir həqiqət kimi
oxuyuruq. Onlar Allaha və Onun
ayələrinə inanmadıqdan daha sonra hansı sözə inanacaqlar?!
(Casiyə surəsi, 6)
Allah ziddiyyətlərlə dolu saxta açıqlamalara qarşı, Allahın
dəyişməmiş hökmü və İslamın haqq kitabı olan Quran üzərində
düşünməyə dəvət edir:
Məgər onlar hələ də Quran barəsində yaxşı düşünmürlərmi?
Əgər o, Allahdan başqası tərəfindən olsaydı, əlbəttə, onda çoxlu
ziddiyyət tapardılar. (Nisa surəsi, 82)
Quran hər an əlimizdə olması lazım olan yol göstəricimizdir
Böyük bir problem: hədislərin ayələrin hökmünü qüvvədən saldığı iftirası
Qüvvədən salma mövzusunu əvvəlki
fəsillərdə nəzərdən keçirmişdik. Bir
ayənin başqa bir ayənin hökmünü qüvvədən salması iddiasının
məntiqsizliyini dəlilləri ilə açıqlamışdıq. Buradakı problem isə,
bəzi dırnaqarası üləma və alimlərin irəli gedərək müəyyən hədislərin
ayələrin hökmünü qüvvədən saldığını iddia etmələridir. Bu (Quran), möhtərəm bir Elçinin sözüdür. O, şair sözü deyildir! Necə də az inanırsınız! O, kahin sözü də deyildir! Necə də az öyüd alıb düşünürsünüz! O, aləmlərin Rəbbi tərəfindən endirilmişdir! Əgər (Məhəmməd) bəzi sözləri özündən uydurub Bizə aid etsəydi, Biz onu sağ əlindən yaxalayar, sonra da şah damarını kəsərdik. İçərinizdən heç kəs buna mane ola bilməzdi. (Haqqə surəsi, 40-47) Quran, ayədə də bildirildiyi kimi, hər şeyi müxtəlif formalarda izah edəndir və qorunmuşdur.
...Bu Quran uydurulacaq bir kəlam deyildir. Ancaq özündən
əvvəlkiləri təsdiqləyən və hər şeyi müxtəlif formalarda izah
edəndir; iman gətirəcək bir camaat üçün hidayət və mərhəmətdir.
(Yusif surəsi, 111)
Quranda; “ey Peyğəmbər! Zövcələrini razı salmağa çalışaraq
Allahın sənə halal etdiyi şeyi nə üçün özünə qadağan edirsən?
Allah bağışlayandır, rəhmlidir
(Təhrim surəsi, 1)
ayəsindən də aydın olduğu kimi, Peyğəmbər (s.ə.v)-in öz şəxsi
həyatında belə halalları haram etmək səlahiyyəti yoxdur. Allah
həmçinin bir çox ayədə; “hökm yalnız Allaha məxsusdur”
(Ənam
surəsi, 57) və “O, Öz hökmünə heç kəsi şərik etməz!”
(Kəhf
surəsi, 26) deyə bildirərək hökmü təkcə Özünün qoyduğunu açıq
şəkildə bildirmişdir. Allahın hökmü isə Qurandadır. Dolayısilə,
Allahın vermədiyi bir hökmü Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in verməsi
qeyri-mümkündür.
Quranı oxumağın qarşısı alındıqda və hökmlərinin hədislər tərəfindən
qüvvədən salındığını söyləməyə cürət göstərildikdə; yeni bir din
uydurmaq və kütlələri bu dinin təsiri altına salmaq, əlbəttə ki,
asan olmuşdur. Bu yeni və Qurandakı İslamdan tamamilə fərqlənən dini
anlamaq üçün saxta hədislərin bəzilərinə nəzər yetirək. Mövhumatçı zehniyyətin hüdudlarını yaxşı qavramaq İçki içənlərin öldürülməsi“İçki içməyi beşinci dəfə təkrarlayanı öldürün”. (1643-Ebû Dâvud-Tirmizî)
Qətiyyən Quranda olmayan bu hökm, məhz bu mövhumatla İslam dininə
daxil edilmişdir. Halbuki Quran ayələrində, içki içdiyi halda,
müsəlman olan hətta ibadətlərini yerinə yetirən kəslərin varlığından
bəhs edilmişdir. Ayədə belə bildirilir:
Bu ayədə mühüm bir hökm var. Bir müsəlman içki içməklə günah işləyər,
lakin İslam dinindən çıxıb kafir olmaz. Ayədəki açıq ifadəyə görə
müsəlmanlar arasında da bir xəta olaraq, içki içənlər olur, lakin
onlara namaz qılarkən ayıq olmaları nəsihət edilir. Namaz kimi güclü
konsentrə tələb edən, insanın Allahı zikr edərkən nə söylədiyini
bilməsinin və anlamasının lazım olduğu bir ibadətdə, Allah, diqqəti
dağınıq olacağı üçün sərxoş bir insanın həmin anda namaz qılmasını
qadağan etmişdir. Lakin ayənin bildirdiyi şəklə görə, sərxoşluq
vəziyyəti keçdikdən, yəni ayıldıqdan sonra təkrar namaz ibadətinə
geri qayıdır. Yəni bu insan hər vəziyyətdə müsəlmandır. Təraş olanların öldürülməsi
“Quran oxuduqları halda təraş olanları öldürün”. (4816- Buhâr-i Müslim- Muvatta-Nesâî-Ebu Dâvud) Bu hədislərin Buxari və Müslim kimi etibar görən və səhih hədislərin də iştirak etdiyi qaynaqlarda olması, saxta hədisləri mövhumatçılarin dünyasında daha əsaslı hala gətirmişdir. İlk növbədə Quran, təmiz və baxımlı olmağı tərifləmişdir. Dolayısilə, saqqalın (uzun və ya qısa olmaqla) müxtəlif formalarda təraş edilməsi və baxımlı hala gətirilməsi Qurana tam uyğun bir təmizlik və baxım anlayışıdır. Lakin bununla yanaşı, saqqalın təraş edilməsi mövzusu ilə bağlı Quranda tək bir hökm belə olmadığı halda, uydurma hədis yoluyla belə bir hökmün əlavə olunması çox sarsıdıcıdır. “...Kim bir adamı, başqa bir adam və ya yer üzündə törədilən hər hansı
bir fəsada qarşılıq olmadan öldürərsə, sanki bütün insanları
öldürmüşdür...” (Maidə surəsi, 32) ayəsindən də
göründüyü kimi, gözəllər gözəli dinimizdə saqqalını kəsdiyi üçün bir
insanın öldürülməsinin mümkün olmadığı çox açıqdır. Bu mövzuda
Quranda tək bir ayə olmadığı halda, bu mövzunu bəhanə edərək,
öldürməyi haqlı göstərmək necə mümkün ola bilər? Zina edənlərin öldürülməsiZina edənləri öldürün. (1623-Tirmizî] [1601) Evli olduğu halda zina edənləri daşlayaraq öldürün. (1111-Buhârî] [1606-Buhari-Müslim-Tirmizi-Ebu Davud-Nesai-İbn Mace) Bu saxta hədislər Tövratda keçən “zina edənin daşlanaraq öldürülməsi” hökmünü İslama daxil etmək və rəcm kimi bir vəhşiliyi normal göstərməyə çalışmaq üçün uydurulmuşdur. Həmin bu uydurmanı hədis ədəbiyyatına daxil edə bilmək üçün bəzi dırnaqarası alimlər başqa saxta hədislər uydurmaqdan geri qalmayıblar. Aşağıda bir neçə nümunəsini görəcəyimiz bu hədislər rəcm cəzasını normal göstərmək üçün Peyğəmbərimiz (s.ə.v), xəlifələrə və səhabələrin boynuna atılmış böhtanlarla doludur: “Zina edən evlilərin daşlanaraq öldürülmələrini əmr edən ayə hz. Aişənin döşəyinin altındakı səhifədə yazılı halda mövcud idi. Peyğəmbər (s.ə.v) öləndə hz. Aişə onun dəfn olunma işləri ilə məşğul olarkən, evin açıq qapısından içəri girən bir keçi o səhifəni yedi. Beləliklə, daşla öldürmə cəzası Qurandan çıxdı. Lakin hökmü qüvvədədir”. (İbn-i Mace 36/194; Hanbel 3/61,5/131) Keçinin yeməsi nəticəsində Qurandan çıxan daşlama ayəsini Ömər Qurana təkrar əlavə etmək istədi. Lakin xalqın dedi-qodusundan qorxduğu üçün, buna cəsarəti çatmadı”. (Buhari 53/5; 54/9; 83/3; 93/21; Muslim, Hudud 8/1431; Ebu Davut 41/1; Itkan 2/34). “Allah hz. Məhəmməd (s.ə.v)-i haqq ilə göndərmiş və Ona kitabı endirmişdir. Rəcmlə əlaqədar ayə də Ona endirilən ayələr sırasına daxil idi. Biz bu ayəni oxuduq, əzbərlədik və anladıq. Rəsulullah (s.ə.v) rəcm hökmünü tətbiq etdi, ondan sonra biz də tətbiq etdik. Qorxum budur ki, zaman keçdikcə biri çıxıb: “Biz Allahın kitabında rəcmlə əlaqədar ayəni tapa bilmirik” deyər və Allahın buyurduğu bir fərzi yerinə yetirməyərək azğınlığa düşər. Şübhəsiz ki, rəcm, Allahın kitabında evli olunduğu, şahidlərin olduğu, hamiləlik və ya edilən zinakarlığın təsdiq edildiyi hallarda zina edənin əleyhinə olan bir haqdır”. (Müslim, Hudûd, 15) Xəlifə Ömərin rəcm cəzasını, Mədinə minbərindən elan etməsi, aralarında bir çox səhabə olan camaatdan heç birinin buna qarşı çıxmaması, rəcmin mütləq olduğunu göstərir. (Sahih-i Müslim Tercüme ve Şerhi, Ahmed Davudoğlu, Istanbul 1978, VIII, 350). es-Serahsî (ö. 490/1097)
İslama, Qurana, Peyğəmbərimiz (s.ə.v) və səhabələrə atılmış saysız
iftiralarla dolu, yuxarıda verilən uydurma hədisləri ətraflı
araşdıraq: Şübhəsiz ki, Zikri (Quranı) Biz nazil etdik, əlbəttə, Biz də onu qoruyacağıq. (Hicr surəsi, 9) Əlbəttə ki, bu, bir Qurani-Kərimdir. Qorunub saxlanılan yazıdadır (Lövhi-məhfuzdadır). (Vaqiə surəsi, 77-78) Şübhəsiz ki, onu (qəlbində) toplamaq və onu (sənə) oxutmaq Bizə aiddir. (Qiyamət surəsi, 17) Allah açıq şəkildə Quranı qoruduğunu, ayələri bir yerə gətirib
saxlayanın Özü olduğunu ayələrində bildirmişdir. Son endirilmiş vəhy
olan Quranın ilahi bir qoruma altında olduğunu yenə Quranın özündən
öyrənirik. Çünki O son kitab olduğu üçün Qiyamətə qədər insanların
hidayət tapmasına vəsilə olacaq. Buna görə də, son vəhy Allah
tərəfindən mühafizə altına alınmışdır. Qurana görə zinanın hökmü
Zina barəsində Quranda verilən ilə hökm belədir: Zinakar qadının və zinakar kişinin hər birinə yüz çubuq vurun. (Nur surəsi, 2) Ayədə işlədilən “çubuq” kəlməsi, qalın bir çubuğu deyil, nazik bir
çubuğu ifadə edir və Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in dövründə bu cəza
bir-birinə bağlanmış yüz çubuqla tətbiq edilmiş, zina edən şəxsə
bununla bir dəfə vurularaq bu hökm yerinə yetirilmişdir. İsmətli qadınları zinada günahlandırıb, sonra dörd şahid gətirməyən kəslərə səksən çubuq vurun və onların şahidliyini heç vaxt qəbul etməyin. Onlar fasiqlərdir. (Nur surəsi, 4) Ayədən də göründüyü kimi, bir qadının zina ilə günahlandırıla bilməsi
üçün, onu zina edən vaxtı görən dörd nəfər şahid olmalıdır. Bu dörd
nəfərin şahid olması üçün, onlar zinanın əvvəlini və ya sonrasını
deyil, tam olaraq zina anını görməlidirlər. Çünki zinanın əvvəlini
və ya sonrasını görüb bu iddia ilə ortaya çıxmaq yenə bir zənndir.
Praktikada, zina anına şahid olan dörd nəfərin olması mümkün
olmadığından, bunun sadəcə çəkindirici bir cəza olduğu asanlıqla
başa düşülür. Nəyə görə onlar buna dair dörd şahid gətirmədilər? Madam ki, şahid gətirmədilər, deməli, onlar Allah yanında əsl yalançıdırlar. (Nur surəsi, 13) Göründüyü kimi, şahid gətirməyən bu şəxs iftira atmaqla və
yalançılıqla təqsirləndirilir. Dolayısilə, həmin şəxsin doğru
deyib-demədiyinin anlaşılması üçün yeganə etibarlı yol, onunla
birlikdə zinaya şahid olmuş dörd şəxsin olmasıdır. Əks təqdirdə,
sözü etibarlı olmayacaq. Oğurluq edənlərin öldürülməsi
Oğurluqdan israr edənləri öldürün. (1631-Ebû Dâvud-Nesâî)
Oğurluqda israr edənlərin öldürülməsi Quranda əsla mövcud olmayan və
təbiidir ki, başqa uydurma hədisin məhsulu olan bir hökmdür və yenə
qorxunc bir cinayətdir. Etdikləri əməlin əvəzində Allahdan “təkrarın qarşısını alan qəti bir cəza” olaraq oğru kişinin və oğru qadının əllərini kəsin!. Allah üstün və güclü olandır, hökm və hikmət sahibidir. (Maidə surəsi, 38) Bu ayədə kəsmək feli üçün istifadə edilən terminin ərəbcəsi “iktauu”dur. Bu kəlmə “kataa”, yəni kəsmək felinin cəm halıdır. Quranda “qətəa” felinin necə bir kəsmə formasını ifadə etdiyini həmin felin işləndiyi aşağıdakı ayədən də anlaya bilərik:
Qadın onların hiyləsindən xəbər tutduqda qonaqlığa gəlmək üçün
onlara xəbər göndərdi və onlar üçün mütəkkələr hazırladı (məclis
qurdu), onların hər birinə (önlərindəki meyvələri soymaları üçün)
bir bıçaq verdi və Yusifə: “Onların qarşısına çıx!” dedi. Qadınlar
Yusifi (fövqəladə gözəllikdə) gördükdə, (onu fövqəlbəşər bir varlıq
kimi gözlərində böyüdüb, özlərini
itirərək) əllərini kəsdilər və dedilər: “Allah tənzih edirik! Bu
ki bəşər deyil. Bu ancaq üstün bir mələkdir!”.
(Yusif surəsi, 31) Buradan əllərinə meyvə soymaq üçün bıçaq verilən qadınların özlərini
itirərək əllərini kəsib qoparmadıqları açıq şəkildə aydın olur.
Təsvir edilən mühitdə əldən sürüşən bıçağın dəri üzərində bir cızıq
yaratdığı anlaşılır. Dolayısilə kəlmənin mənasına diqqət
yetirdiyimiz vaxt, onun “kəsib qoparmaq” mənasını vermədiyini,
sadəcə çəkindirmə məqsədli və ya o şəxsin oğurluq etdiyinə dair
təyinedici və təkrarın qarşısını alan bir cızığı ifadə etdiyi aydın
olur. Hər kim haqsızlıq (oğurluq) etdikdən sonra tövbə edib (əməllərini) islah etsə, şübhəsiz ki, Allah onun tövbəsini qəbul edər. Həqiqətən, Allah Bağışlayandır, Rəhmlidir. (Maidə surəsi, 39) Burada bildirilməli olan əhəmiyyətli bir xüsus da, oğurluq əməlinin səbəbi olmalıdır.Oğurluqla bağlı Qurandakı həmin hökmün tətbiq ediləcəyi cəmiyyətlər, şübhəsiz ki, Qurandakı şəriətə bağlı İslam cəmiyyətləridir. Qurandakı şəriətə bağlı bir İslam cəmiyyətində isə, bir yanda zənginlərin digər yanda isə yoxsulların yaşadığı bir sistemin olması qeyri-mümkündür. Çünki Quranı əsas götürən cəmiyyətlər Allahın verdiyi ruzidən geniş şəkildə xərcləyirlər. Yəni maddi imkanlı şəxslər, maddi imkanı olmayanların daimi himayədarıdır və onlar mallarını daim yoxsullara verməklə məsuldurlar. Mövzu ilə bağlı ayələr belədir: Yaxşı əməl üzünüzü məşriqə və məğribə tərəf çevirməyiniz deyildir. Lakin yaxşı əməl Allaha, axirət gününə, mələklərə, kitablara, peyğəmbərlərə iman gətirən, mala olan sevgisinə baxmayaraq, onu qohum-əqrəbaya, yetimlərə, kasıblara, yolda qalanlara, dilənənlərə və kölələrə (azad edilmələri üçün) sərf edən, namaz dosdoğru qılıb, zəkat verən, əhd bağladıqda əhdlərini yerinə yetirən, çətinlik, xəstəlik və müharibənin qızışdığı vaxtlarda səbir edənlər(in göstərdiyi rəftar və davranışlardır). Məhz onlar doğru olanlardır, müttəqi olanlar da elə onlardır. (Bəqərə surəsi, 177) Səndən Allah yolunda nə verəcəklərini soruşurlar. De: “Yaxşılıq olaraq verəcəyiniz hər bir şey valideynlərə, qohum-əqrəbaya, yetimlərə, kasıblara və yolda qalanlara aiddir. Siz nə yaxşılıq edirsinizsə, şübhəsiz ki, Allah onu bilir”. (Bəqərə surəsi, 215) Ona olan sevgilərinə baxmayaraq, yeməyi kasıba, yetimə və əsirə yedirər və: “Biz sizi yalnız Allah rizası üçün yedirdirik və sizdən nə əvəzini, nə də minnətdarlıq gözləyirik” deyərlər. (İnsan surəsi, 8-9) Qohum-əqrəbaya da, yoxsula da, yolda qalana da haqqını ver. Lakin malını israf edərək dağıtma. (İsra surəsi, 26) Bu ümumi məlumatı verdikdən sonra bu sualı verək: oğurluq niyə edilir?
Oğurluq etmənin ikinci səbəbi isə zehni
problemlər, psixoloji narahatlıqlar ola bilər. Bu, onsuz da həmin
adamın müalicə görməsini və sağaldılmasını zəruri edən xüsusi
vəziyyətdir və O təqsirli deyil, xəstədir. Praktikada bu ikisindən
başqa, insanları oğurluq etməyə sövq edəcək səbəb yoxdur.
Dolayısilə, bu səbəblərin aradan qaldırılmasıyla birlikdə, İslam
cəmiyyətlərində oğurluq hallarının yaşanmasının qarşısı ən başdan
alınar. Dindən dönənlərin öldürülməsi
Dindən dönənləri öldürün. (1585-Muvatta] [1558-Ebu Dâvud-Nesâî] [676-Nesâî] [1586-Ebu Dâvud-Nesâî) “Hansı kişi İslamı tərk etsə, onu təkrar İslama dəvət et. Gəlmədikdə isə, boynunu vur”. (Taberani) Məhz Qurandan kənar saxta şəriət sistemləri ilə idarə edilən ölkələrin sevgisizlik, qəzəb və hiddətlərinin ən mühüm qaynaqlarından biri bu uydurma hədislərdir. Quranda, İslam dini adından uydurulmuş ən böyük yalanlardan biri olan belə bir hökmün qətiyyən yeri olmadığı kimi, Quran bu cür mövhumatçı məntiqə tamamilə qadağa qoyur və bu məntiqə lənət edir. Quranda fikir və inanc azadlığını ifadə edən ayələrdən bəziləri belədir: Dində məcburiyyət yoxdur. (Bəqərə surəsi, 256) Sizin dininiz sizə, mənim dinim mənə. (Kafirun surəsi, 6) Sən onları məcbur edən deyilsən. (Qaf surəsi, 45) De ki: “Haqq Rəbbinizdəndir. Kim istəyir iman etsin, kim də istəyir inkar etsin”. (Kəhf surəsi, 29) Əgər Rəbbin istəsəydi, yer üzündə olanların hamısı iman gətirərdi. İnsanları mömin olmağa sənmi məcbur edəcəksən? (Yunis surəsi, 99) Artıq sən öyüd verib xatırlat!. Sən yalnız bir nəsihətçi və bir xatırladıcısan. Onlara güc və təzyiq göstərəcək deyilsən. (Ğaşiyə surəsi, 21-22) Quranda təsvir edilən İslam dininə görə bütün insanlar iman
gətirib-gətirməməkdə sərbəstdir. Quranda bildirilən dinə əsasən,
müsəlman ancaq gözəl əxlaqı izah etməklə məsul olan təbliğçidir.
Hidayəti verən yalnız Allahdır. Müsəlman imanlı olub-olmamasından
asılı olmayaraq, hər bir insana şəfqətlə yanaşmaqla məsuldur. Lakin
müsəlmanı qatil kimi göstərmək istəyənlər, Qurandakı bu həqiqətləri
gizlətməyə çalışırlar. Əgər müşriklərdən biri səndən aman diləsə, ona aman ver ki, Allah’ın sözünü eşitsin. Sonra onu təhlükəsizlik içində olacağı yerə çatdır. Çünki onlar haqqı bilməyən bir camaatdır. (Tövbə surəsi, 6) Boyunlarına bir inkarçını qorumaq məsuliyyəti yüklənmiş müsəlmanların mənimsəməli olduğu din anlayışı açıq-aydındır. Necə ki, Allah Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə, Quranın ayəsinin hökmüylə kafirlərə bu cür müraciət etməsini bildirmiş və açıq demokratik sistemi təsvir etmişdir: De: “Ey kafirlər. Mən sizin ibadət etdiklərinizə ibadət etmərəm. Siz də mənim ibadət etdiyimə ibadət edən deyilsiniz. Mən sizin ibadət etdiklərinizə ibadət edən deyiləm. Siz də mənim ibadət etdiyimə ibadət edən deyilsiniz. Sizin dininiz sizə, mənim dinim mənədir”. (Kafirun surəsi, 1-6) “De” ilə başlayan bu ayələr Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə ən mükəmməl demokratik sistemin və bu demokratik sistem içində tətbiq olunacaq üsulun tərifini verir. Surə, “sizin dininiz sizə, mənim dinim mənədir” hökmü ilə bitir, yəni bir müsəlman öz dinini yaşayarkən, başqalarının inancına qarışmamalı, güc tətbiq etməyib təzyiq göstərməməli, müsəlman olmur deyə ona zülm etməməlidir. Onlara; “sizin dininiz sizə” deyərək hörmət göstərməli və qarışmamalı, “mənim dinim mənə” deyərək də eyni hörməti onlardan tələb etməlidir. Güc və təzyiqin qəti şəkildə rədd edildiyi, müşriklərin can bahasına qorunduğu, inkarçılar barəsində belə ədalətlə hökm verildiyi və demokratiyanın tam və ən mükəmməl halı ilə təsvir edildiyi Quran, həqiqi müsəlmanların yol göstəricisidir. Namazı tərk edənlərin öldürülməsi
Namazı tərk edənlər öldürülə bilər. (2117-Ebû Dâvud) İslam dinini tərk edənlərin qətl edilməsi barədə hökm verən yuxarıda
bəhs etdiyimiz uydurma hədisin digər bir ekvivalenti də bu hədisdir.
İbadətlərdə və heç bir mövzuda məcburiyyət olmadığının açıq şəkildə
bildirildiyi bir dində, bir insanın təzyiqə məruz qalmaqla namaz
qılmağa məcbur edilməyəcəyi də çox açıqdır.
“Sən
onları məcbur edən deyilsən” (Qaf surəsi, 45) deyə əmr
edən bir dində hansı hökmə görə belə vəhşicəsinə bir təzyiq tətbiq
edilə bilər? Əlbəttə, edilə bilməz. Qurana baxdığımız vaxt, bir
müsəlmanın namaz qılan və ya qılmayan hər insana hörmət və şəfqətlə
yanaşmasının lazım olduğunu açıq şəkildə görə bilərik. Quranda bu üsulların heç biri yoxdur. Mövhumatçılarin dini uydurma,
bir dindir. Namazı tərk edən uşaqların döyülməsi
10 yaşında namazı tərk edən uşaqları döyün. (2336-Ebû Dâvud, Tirmizî) İbadət Allaha olan sevginin göstəricisi olaraq, könüllü surətdə və
şövqlə edilən əməldir, zorla etdirilən əməl deyil. Bu uydurma
hədisdən isə bir uşağın hələ on yaşına çatmadan namaz qılmağa məcbur
edildiyi aydın olur. Hələ Allahı tanımayan, bu dünyada niyə mövcud
olduğunu bilməyən, Yaradıcının və yaradılışın sirlərindən xəbərsiz
bir uşağın, fərz buyurulduğunu heç bilmədiyi bir hökmü yerinə
yetirməyə zorlanması ona necə bir fayda verə bilər? Bir uşağın
dindar olması üçün onu bir ibadəti yerinə yetirməyə məcbur etmək
deyil, ona, Allahın varlığına və vahidliyinə aid dəlilləri
göstərmək, Allahı anlamasını, Onu sevməsini və dinə məhəbbət
bəsləməsini təmin etmək lazımdır. Bunları anlamağa başlayan bir
uşaq, onsuz da Allah qarşısında məsuliyyət sahibi bir varlıq
olduğunu qavrayacaq, Ona şükr edəcək və Ona olan ibadətini zövqlə
yerinə yetirəcək. Bu təqdirdə ibadət, qəlbən, şövqlə və sevgiylə
edilən bir ibadət olacaq. Zəkat verməyənlərin öldürülməsi
Zəkat verməyəndən zorla zəkat alınması, müqavimət göstərərsə ona qarşı müharibə başladılması və öldürülməsi: Əbu Bəkr (r.ə): “Vallahi hər kim namazla zəkatı eyni görməsə, onunla vuruşaram. Çünki zəkat malın haqqıdır. Allaha and içirəm ki, bunlar Rəsulullaha verdikləri bir keçi balasını belə məndən əsirgəsələr, buna görə mütləq onların boynunu vuraram” deyə buyurdu. (Buhari, Müslim) Zəkat Quranda bildirilən bir ibadətdir. Bütün digər ibadətlər kimi
müsəlmanlara fərz buyurulmuşdur və Allah sevgisindən ötrü qəlbən və
könüllü surətdə yerinə yetirilir. Buna görə, bir müsəlman vicdanının
səsindən ötrü başqa birinin dara düşməsinə və çətinlik çəkməsinə izn
verməyib öz malından ona da verər. Bu müsəlmanlığın tələbi olaraq,
insanın içindən, qəlbdən gələn bir ibadətdir. ...Namaz qılır, zəkat verir, Allaha və axirət gününə iman gətirirlər. Biz onlara böyük bir mükafat verəcəyik. (Nisa surəsi, 162) Kasıbı yedirtmək, müsəlmanların Quranda bildirilən ən böyük
məsuliyyətlərindən biridir. Lakin bunun yerinə yetirilməməsi barədə
verilən hökm uydurma hədisdəki kimi deyil. Hədisdəki ifadəyə görə
hər hansı bir səbəbdən ötrü zəkat vermək istəməyən bir insana, bu
ibadət təzyiq göstərilərək etdirilməli və malının yarısı zorla
alınmalıdır. Hər şeydən əvvəl malı zorla alınan şəxs ibadət etmiş
olmaz. İnsanın vicdanla etmədiyi bir şeyin adı ibadət deyil. Ondan
zorla bir ibadəti yerinə yetirməsini tələb etmək isə Qurana tamamilə
ziddir. Bu, həmçinin onun dinə və dindarlara qarşı qəzəb bəsləməsinə
səbəb ola biləcək, dindar cəmiyyətlərə zərər verən bir üsuldur. “...Kim bir adamı, başqa bir adam və ya yer üzündə törədilən hər hansı bir fəsada qarşılıq olmadan öldürərsə, sanki bütün insanları öldürmüşdür... (Maidə surəsi, 32) Göründüyü kimi, cinayət İslama görə böyük bir günahdır. Bu təqdirdə cinayət kimi belə ağır bir günahı dinin hökmünə çevirib, əlacsız halda bunu tətbiq edənlər həm İslam dininə və Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə böhtan atır, həm də harama girirlər. Yenə bu saxta hədis, mövhumatlarla İslam dininin Qurandakı həqiqi hökmlərinin xeyli ziddiyyət təşkil etdiyini göstərən digər bir əhəmiyyətli dəlildir. Oruc tutmağı tərk edənlərin həbs edilməsi və ac saxlanılması
Orucu qəsdən tərk edən şəxs kafir
olmayıb həbs edilər, yemək və su verilməz.
Həmin bu saxta hədis, yenə yuxarıda bəhs etdiyimiz eyni məntiqdən ötrü
din və vicdana ziddir: Müəyyən sayda olan günləri oruc tutmalısınız. Sizlərdən xəstə və ya səfərdə olanlar başqa günlərdə eyni sayda oruc tutmalıdırlar. Buna taqəti olmayanlar isə bir kasıbı yedirtməklə fidyə verməlidirlər. Kim könüllü olaraq yaxşılıq etsə, bu onun üçün daha xeyirli olar. Biləsiniz ki, sizə oruc tutmaq daha xeyirlidir. (Bəqərə surəsi, 184) Xəstə və ya səfərdə olanlar isə başqa günlərdə eyni sayda oruc tutmalıdırlar. Allah sizin üçün çətinlik deyil, asanlıq istəyir... (Bəqərə surəsi, 185) Oruc hökmünün çox aydın izah
edildiyi bu ayələrdə, Ramazan ayında xəstə və ya səfərdə olanların
oruc tuta bilmədikləri günlərin sayı qədər başqa günlərdə oruc
tutmaları, əgər xəstəlik və ya taqətsizlik kimi səbəblərdən ötrü
oruc ibadətlərini heç yerinə yetirə bilmirlərsə, onda kəffarə olaraq
bir yoxsulu doyurmaları hökmü iştirak edir və Allah ayəsində:
“Allah, sizin üçün çətinlik deyil, asanlıq istəyir” eyə
bildirir. Sərxoşların öldürülməsi“Sərxoşun dini tərk etməsi kifayət edər. Lakin sərxoş özünə gəlmədən və tövbəyə çağrılmadan öldürülməz”. (İmam Şafii el-Um VI cild səh: 148 -El-İnsaf X cild səh: 331-332 –Muğnil Muhtac 4/137 - Haşiyetül-Desuki 4/363 -İbn Kudame el-Muğni 9/25-26) Həmin bu saxta hədisə görə
içki içib sərxoş olan şəxs, nə etdiyini bilmədiyi halda dindən
döndüyünü söyləsə, dindən dönmüş hesab edilir. Bu, olduqca
dəhşətlidir. Sərxoş insanın nə etdiyini və nə dediyini bilmədiyi,
eləcə də, məntiqli danışa bilməyəcəyi aydındır. Söylədiklərindən və
etdiklərindən məsul tutula bilməyəcəyi də aydındır. Lakin mövhumatçı
zehniyyət bu uydurma hədisi əsas götürərək, bu şəxsin öldürülməsinə
hökm verir və yenə Quranda olmayan saxta bir üsulu hökmə çevirərək
cinayət qərarı verir. Uca Allah Quranda sərxoşluqla bağlı xüsusilə belə bir hökm yer verərək, insanın harama girməsinin onun müsəlman olaraq Allahı sevməsinə və ibadət etməsinə mane olmadığını bildirir. Bu ayə, İslam dinində hər kəsə şəfqətlə və sevgiylə yanaşıldığına dair bir dəlildir. Lakin hər fürsətdə insanların öldürülməsinə can atan mövhumatçılar, Quranın hökmünə baxmayaraq, öz saxta hökmlərini yaratmışlar. Peyğəmbərə qarşı ədəbsiz sözlər danışanların tövbəyə çağırılmadan öldürülməsi“Peyğəmbəri söyən şəxs tövbəyə dəvət edilmədən dərhal öldürülər”. (İbni Teymiye) İbni
Münzir dedi ki: Bütün elm sahibləri, Rəsulullah salləllahu əleyhi və
səlləmi söyən şəxsin öldürülməsi xüsusunda ortaq məxrəcə
gəlmişdirlər. Abdullahın rəvayətində belə deyilir: “Tövbəyə dəvət edilmədən öldürülər. Xalid ibn Vəlid Nəbi salləllahu əleyhi və səlləmi söyən bir adamı öldürdü və tövbəyə dəvət etmədi. (İbni Teymiye) Bir insanın Allaha,
peyğəmbərlərə, mənəvi dəyərlərə qarşı ədəbsiz ifadələr işlətməsi,
əlbəttə ki, qəbuledilməzdir. Lakin, əlbəttə, hər insan eyni deyil.
Bəzi insanlar imansız olur, bəziləri müxtəlif səbəblərlə dinə qarşı
ön mühakimə bəsləyir, bəziləri qəzəbli yetişdirilir, bəziləri
cahildir, bəziləri də Quran haqqında heç nə bilmir... Dolayısilə
müxtəlif səbəblərdən ötrü insanların zehinlərində dinə qarşı ön
mühakimə meydana gəlməsi mümkündür, xüsusilə indiki dövrdə qəzəb və
nifrət içində yaşayan daha çox insan var.
Yaxşılıqla pislik eyni ola
bilməz. Sən onu ən gözəl tərzdə
yaxşılıqla dəf et! O zaman səninlə ədavət aparan kimsə
sanki mehriban bir dost olar.
(Fussilət surəsi, 34) Ayədə müsəlmanlara, pis rəftara gözəl şəkildə cavab vermələri əmr edilir və bunun bu nəticəni verəcəyi bildirilir: “O zaman səninlə ədavət aparan kimsə sanki mehriban bir dost olar...”. Buna baxmayaraq, həmin insan
yenə qeyri-münasib rəftar və sözlərinə davam edərsə, bunun
müqabilində nə edəcəyimizi Quran bizə göstərmişdir: Mərhəmətli Allahın qulları o kəslərdir ki, onlar yer üzündə təvazökarlıqla gəzər, cahillər onlara xoşagəlməz bir söz dedikdə: “Salam!” deyərlər. (Furqan surəsi, 63) Allah Kitabda sizə nazil etmişdir ki, Allahın ayələrinin inkar edildiyini və onlara istehza olunduğunu eşitdiyiniz zaman, onlar başqa bir söhbətə keçməyincə onlarla bir yerdə oturmayın. Yoxsa siz də onların tayı olarsınız...(Nisa surəsi, 140) Gördüyümüz kimi Quranın bu hökmü, belə cahil cəmiyyətlərlə qarşılaşanda onlarla oturmamağı, oradan uzaqlaşmağı və onlara ancaq “salam” deyərək qarşılıq verməyi, yəni onlarla barışıq vəziyyətində olmağı xatırladır. Ayələrdə diqqəti çəkən iki məqam var. Əvvəla bu insanlar həmsöhbət olunmayacaq qədər cahil və bəlkə də, dəfələrlə xəbərdar edilmələrinə baxmayaraq, doğrunu qəbul etməyən insanlardır. Çünki, təbliğ etməklə vəzifələndirilmiş və dolayısilə daim doğrunu deməklə məsul bir müsəlman, bu dəfə bu insanlarla qətiyyən həmsöhbət olmayaraq, onların yanından uzaqlaşır. Yenə ayədə diqqət çəkilən digər bir xüsus; “onlar başqa bir söhbətə keçməyincə” onlarla birlikdə oturmamaqdır. Dolayısilə, bu insanlar, bəlkə də, bir müsəlmanın daim yaxın ətrafında olan və daim onlarla hömsöhbət olduğu insanlar ola bilər. Hətta başqa sözə keçdikləri an onlarla mehriban münasibət də saxlaya bilər. Bu, yuxarıdakı saxta hədisdə ifadə edildiyi kimi, müsəlmandan vəhşi bir üslubun gözlənilməsi demək deyil. Bəzi insanlar yersiz danışdıqlarında onların yanından uzaqlaşmaq, lakin öyüd aldıqları müddətcə də mümkün qədər də onlara doğrunu göstərməkdir. Bu mövzudakı uydurma hədislərin Qurana zidd olduğunu görmək üçün, digər bir əhəmiyyətli dəlil də, “tövbə etməyə mane olmasıdır”. Allah Quranda insanları bütün günahlar üçün tövbə etməyə dəvət etdiyi, tövbə insanın Allah ilə arasında olan bir ibadət olduğu, Allah bağışlayıcı olduğunu ayələrində dəfələrlə bildirdiyi və Quranda tövbə edənlər daim tərifləndiyi bir halda, bir insanın tövbə etməsinə nə haqla mane olmaq olar? İnsanın Allahdan bağışlanmasını istəməsinə necə mane oluna bilər? Rəbbimizin; “...tövbələri qəbul edəndir, bağışlayandır” (Bəqərə surəsi, 37) ayəsini görməzlikdən gələrək, bir insanın əlindən əməlindən ötrü peşman olmaq və Allahdan bağışlanma diləmək haqqı necə alına bilər? Əlbəttə ki, heç kimin bunu etməyə əsla və qətiyyən haqqı yoxdur. Rəbbimiz yenə digər bir ayəsində belə buyurur: Yalnız tövbə edənlər, (özlərinin və başqalarının əməllərini) islah edənlər və (endiriləni) bəyan edənlər istisnadır. Mən onların tövbəsini qəbul edərəm. Mən tövbələri qəbul edənəm, Rəhmliyəm! (Bəqərə surəsi, 160) Allahın “tövbələri qəbul edənəm, Rəhmliyəm” hökmünü öz aləmlərində, demək olar ki, rədd edərək yalnış tətbiqlərini uydurma hədislərə əsaslandırmağa çalışanlar, açıq şəkildə Qurana zidd şəkildə hərəkət edirlər. Mövhumatçılarin dinindəki lənətli heyvanlar
mövhumatı
Ov, qoyun və çoban itlərindən başqa bütün itləri öldürün. (4949-Buhârî-Müslim-Muvatta-Tirmizî-Nesâî) “Bütün qara itləri öldürün. Çünki onlar şeytandır”. (Hanbeli 4/85, 5/54) “Deyilənə görə uzunqulaq şeytan gördüyü vaxt anqırar”. (Müslim) “Başqa bir hədisə görə siçan əslində yəhudidir, buna görə dəvə südü içmir”. (Müslim Zühd) Bir hədisə görə qarğa sapqındır (fasiqdir). (Buhari 59/16; Hanbeli, Müsned 2/52) Göyərçin şeytandır. (5331-Ebu Davud-İbnu Mace) Kərtənkələ günahkardır. (Müslim 2239/145, İbni Mace 3230, Ebu Davud 5262) Kərtənkələni bir həmlədə öldürən adam yetmiş savab qazanar. (Ebu Davud 5264, Müslim 2240/147) “Zina
edən” meymunların daşlanaraq öldürülməsi... (Buhari 63/27) “Şeytan görən uzunqulaq, yəhudi siçan, sapqın qarğa, şeytan göyərçin, zina edən meymun, öldürülməli olan yazıq qara itlər və kərtənkələlər”... Bütün bunlar mövhumatçı zehniyyətin Qurandan nə qədər uzaq və dəhşətli bir həyat bəxş etdiyinin xülasəsidir. Bu qəribə zehniyyət ov və çoban itlərindən başqa bütün itləri öldürməyi əmr edən bir dinin məhsuludur. Bu din dünyanın ən şirin varlıqlarından biri olan, Allahın növbənöv və inanılmaz bir sevgi və qoruma duyğusuyla yaratdığı, bir-birindən möhtəşəm xüsusiyyətlərə sahib ev itlərinin, balaca ev itlərinin, gözətçi itlərin hamısının öldürülməsini əmr edir. Halbuki Quranın; “yeddi göy, yer və onlarda olanlar Ona təriflər deyir. Elə bir şey yoxdur ki, həmd ilə Ona tərif deməsin, lakin siz onların tərifini anlamazsınız. Həqiqətən, O, Həlimdir, Bağışlayandır. (İsra surəsi, 44) ayəsinə əsasən, bizim qavraya bilmədiyimiz bir üsulla Allahı tərifləyən, Allahın cənnət üçün xüsusi olaraq sevimli yaratdığı bu canlılar necə fasiq və ya şeytan ola bilər? Bir siçan necə yəhudi ola bilər və yəhudi olmaq necə günah sayıla bilər? Üstəlik, bir meymun necə zina edə bilər? Bu canlının əxlaqi dəyərləri, sədaqət göstərməli olduğu həyat yoldaşı, bütün bunları dərk edəcək bir şüuru və bütün bunlarla əlaqəli olaraq daşıdığı məsuliyyət vardırmı ki zina ilə günahlandırılsın? Bu olduqca cahil bir iddiadır. Lakin mövhumatçılar, səhabələrin adını belə bir saxtakar iddiada da hallandıraraq onlara böhtan atmaqdan çəkinmirlər. Əlbəttə ki, bunların hamısı uydurma hədislərdir və Quranda belə zalım hökmlərin olmasına imkan yoxdur. Allah Quranda, tərifləyərək bəhs etdiyi Kəhf və Rəqim əhlinin yanında itlərinin də olduğunu bildirir: Onlar yatmış ikən sən onları oyaq hesab edərdin. Biz onları sağa-sola çevirirdik. Onların iti isə girəcəkdə qabaq pəncələrini uzadıb yatmışdı... (Kəhf surəsi, 18) Bəziləri: “Onlar üçdür, dördüncüsü köpəkləridir!” deyəcəklər. Digərləri isə “Onlar beşdir, altıncısı köpəkləridir!” deyəcəklər. Bununla da qeyb haqqında təxmini fikir yürüdəcəklər. Bəziləri də: “Onlar yeddidir, səkkizincisi köpəkləridir!” deyəcəklər. De: “Onların sayını Rəbbim daha yaxşı bilir. İnsanlardan bunu bilən çox azdır!”... (Kəhf surəsi, 22) Ayələrdən də açıq şəkildə göründüyü kimi, müsəlmanların yanında özlərini qoruyan və onlarla dost olan itlər ola bilər. İtlərlə yanaşı, Quranda adları çəkilən başqa heyvanlar da vardır. 1) Qurana görə heyvanlara sevgi və şəfqət göstərilər: (Süleyman) dedi: “Həqiqətən mən, nemətə (və ya ata) olan məhəbbəti Rəbbimi zikr etməkdən dolayı üstün tutdum. Sonunda bu atlar (qaçdılar və toz-torpağın) arxasında gizləndilər. (Süleyman): “Onları yanıma qaytarın!” dedi. O, atların qıçlarını və boyunlarını oxşamağa başladı. (Sad surəsi, 32-33) Nəhayət, onlar qarışqa vadisinə gəlib çatdıqda dişi bir qarışqa dedi: “Ey qarışqalar! Yuvalarınıza girin ki, Süleyman və qoşunu özləri də hiss etmədən sizi tapdayıb məhv etməsinlər”. Süleyman qarışqanın bu sözünə gülümsədi və dedi: “Ey Rəbbim! Mənə həm mənim özümə, həm də valideynlərimə əta etdiyin nemətə şükür etmək üçün, Sənin razı qalacağın yaxşı əməl etmək üçün ilham ver və mən öz mərhəmətinlə əməlisaleh qullarına qovuşdur!” (Nəml surəsi, 18-19) 2) Heyvanlar Quranda Allahın əsəri, üzərində düşünülməli olan iman həqiqəti kimi nümunə verilir: Dəvənin necə yaradıldığına baxmırlarmı? (Ğaşiyə surəsi, 17) Həqiqətən, Allah ağcaqanadı da, ondan üstün olanı da, məsəl çəkməkdən utanmaz. İman gətirənlər bilirlər ki, bu, onların Rəbbindən gələn haqdır. İnkarçılar isə deyirlər: “Bu məsəllə Allah nə (demək) istədi?” Halbuki O bununla bir çoxlarını azdırır və bir çoxlarını da haqq yoluna yönəldir. Lakin O, bununla yalnız fasiqləri yoldan çıxarır. (Bəqərə surəsi, 26) Ey insanlar! Sizə bir məsəl çəkilir. Onu dinləyin. Şübhəsiz ki, Allahdan başqa ibadət etdikləriniz bir milçək belə yarada bilməzlər, hətta bunun üçün bir yerə yığışsalar belə. Əgər milçək onlardan bir şey götürüb aparsa, bunu ondan geri ala bilməzlər. İstəyən də aciz qalar, istənilən də! (Həcc surəsi, 73) 3) Quranda heyvanların ağıllı olduqlarına diqqət çəkilir: Allah, yeri eşələyən bir qarğa göndərdi ki, ölmüş digər bir qarğanı basdırmaqla ona qardaşının cəsədini necə basdırmağı göstərsin. O dedi: “Vay halıma! Doğrudanmı mən, qardaşımın cəsədini basdırmaqda bu qarğa kimi olmaqdan da acizəm?” Beləliklə, o, peşmançılıq çəkənlərdən oldu. (Maidə surəsi, 31) 4) Allah Quranda heyvanların vəhy ilə hərəkət etdiklərini bildirir: Rəbbin bal arısına belə vəhy etdi: “Dağlarda, ağaclarda və insanların düzəltdikləri çardaqlarda özünə pətəklər hör. Sonra bütün meyvələrdən ye və Rəbbinin səndən ötrü asanlaşdırdığı yollarla get”. O arıların qarınlarından tərkibində insanlar üçün şəfa olan müxtəlif rəngli bal çıxır. Həqiqətən, bunda düşünən adamlar üçün dəlillər vardır. (Nəhl surəsi, 68-69) 5) Quranda heyvanlarda yaradılış dəlilləri olduğu xəbər verilir: Şübhəsiz ki, heyvanlarda da sizin üçün bir ibrət vardır. Biz sizə, onların qarınlarındakı yarım həzm olunmuş qidalar və qan arasından çıxan, içənlərin boğazından rahat keçən dupduru süd içirdirik. (Nəhl surəsi, 66) 6) Heyvanların bəxş edilən bir gözəllik olaraq növbənöv yaradıldığı xəbər verilir: İnsanlar, heyvanlar və davarlar arasında da bu cür müxtəlif rəngli olanları vardır. Allahdan Öz qulları arasında ancaq alimlər qorxarlar. Həqiqətən, Allah üstün və güclüdür, Bağışlayandır. (Fatir surəsi, 28) Məgər onlar görmürlər ki, Biz onlardan ötrü sahib olduqları heyvanları Öz əllərimizlə yaratmışıq? (Yasin surəsi, 71) 7) Heyvanların Allaha səcdə etdikləri və Onu təriflədikləri bildirilir: Məgər göylərdə və yerdə olanların, günəşin, ayın, ulduzların, dağların, ağacların, heyvanların və insanların xeyli hissəsinin Allaha səcdə etdiyini görmürsənmi? Onların əksəriyyəti isə əzab çəkməyə layiq olanlardır. Allahın alçaltdığı kimsəni heç kəs ucalda bilməz. Həqiqətən, Allah istədiyini edər. (Həcc surəsi, 18) Məgər göylərdə və yerdə olanların, həm də qanad açıb uçan quşların Allaha təriflər dediklərini görmürsənmi? Hər biri öz duasını və həmd-sənasını bilir. Allah onların nə etdiklərini bilir. (Nur surəsi, 41) Göründüyü kimi, Allah Quranda növbənöv heyvanları, Özünü tərifləyən, ağıllı, möhtəşəm yaradılış nümunəsi olaraq nümunə göstərmiş və peyğəmbərlərin onlara sevgi və şəfqətlə yanaşdıqlarını bildirmişdir. Mövhumatçılarin heyvan nifrətini ön plana çıxardan azğın din anlayışına Quranın heç bir ayəsində rast gəlinmir. Quran hökmlərini tətbiq edən Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in həyatında da, heyvanlara verilən dəyər və onlara göstərilən sevginin nümunələrinə rast gəlirik. Peyğəmbərimiz (s.ə.v), mövhumatçı zehniyyətin iftiralarına sədd meydana gətirəcək qədər heyvanlara şəfqətlə yanaşan və qəlbi onlara qarşı sevgiylə coşub daşan biri idi. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in heyvanlara qarşı sonsuz şəfqətini göstərən nümunələrdən bəziləri müxtəlif başlıqlar altında verilmişdir. Peyğəmbərimizin (s.ə.v)-in heyvan sevgisi
Peyğəmbərimiz (s.ə.v) heyvanlara zülm edən çirkin adətləri yox etdi
Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in
təbliğə başladığı dövrdə cəmiyyətin cahilliyi, onların heyvanlara
münasibətlərində də əks olunurdu; canlı heyvanları ox atma
yarışlarında hədəf yerinə bağlayar, öz heyvanlarını başqalarının
heyvanlarından fərqləndirmək üçün qulaq və quyruqlarını kəsər, hətta
onları dağlayardılar. Çöldə acdıqları vaxt canlı dəvənin hörgücünü
yarıb yağından götürərər, sonra həmin yeri tikərdilər. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) heyvanların həddindən artıq işlədilməsini qadağan etmişdir Peyğəmbərimiz (s.ə.v)
heyvanların həddən artıq işlədilmələrinin də qarşısını almışdır.
Əsrlərdir davam edən, heyvanların belində üzbəüz oturaraq saatlarla
xitabət və şeir mərasimləri keçirmək ənənəsi qadağan edildi.
Sahiblərinə ancaq həqiqi ehtiyac duyduqları müddət qədər
heyvanlarına minmələri icazə verildi. Peyğəmbərimiz (s.ə.v):
"Heyvanlarınızın belini minbərlər yerinə qoymayın. Bu mütləq bir
həqiqətdir ki, piyada çətinliklə gedəcəyiniz bir yerə sizi
aparmaları üçün Allah onları sizin xidmətinizə verdi. Yeri də sizin
(dayanma yeriniz) etdi, elə isə ehtiyaclarınızı (duran heyvanın
belində deyil) yerdə təmin edin” (Ebu Davud, Cihad 61, (2667))
deyə xəbərdarlıq etmişdir. İşləyən heyvanlara dincəlmək imkanının verilməsiPeyğəmbərimiz (s.ə.v) işlədilən heyvanlara insanlar kimi, dincəlmək haqqı vermiş, səfər vaxtlarında verilən fasilələrdə, hər şeydən əvvəl heyvanların ehtiyaclarının və dincəlmələrinin təmin edilməli olduğunu vurğulamışdır. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) heyvanlara əziyyət və işgəncə verməyi qadağan etmişdir Peyğəmbərimiz (s.ə.v); “Allahın haqsız yerə bir sərçəni öldürəni qiyamət günündə hesaba çəkəcəyini” (Ebu Davud, 2/11) bildirmiş; “quşların yuvalarının dağıdılmamasını, yumurta və balalarının götürülməməsini” (Buhari Edebü'l-Müfred, 139) əmr etmişdir. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) mindiyi heyvanın üzünə sərt bir zərbə endirən şəxsi dayandırmış və bu hərəkətinin Allahın qoyduğu qanunu pozmaq mənasını verdiyini bildirərək; “Allah heyvanları bunu edəsiniz deyə yaratmadı” (Ahmed, Müsned, 4/131) demişdir. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in ana it və onun balalarına olan şəfqəti Peyğəmbərimiz (s.ə.v) müharibə vaxtı on min nəfərlik ordusu ilə hərəkət edərkən, yolda yeni doğmuş dişi bir itlə balalarını görər. Peyğəmbərimiz (s.ə.v) Suraka oğlu Cuaylı çağıraraq ona:“Ana ilə balalarının önündə durmalı və bütün ordu keçənə qədər onları əzilməkdən qorumalısan” (eş-ŞÂMÎ, Sübülü'l-hüda ve'r-reşâd, VII, 51) deyə əmr verər. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in şəfqəti sayəsində dişi itlə balalarını narahat etməmək üçün on min nəfərlik ordu öz yolunu dəyişdirmişdir. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in heyvan sevgisini göstərən ifadəsi: “Bütün itlərin canı möhtərəmdir” Təkcə faydalı itlər deyil, zərər vermədiyi, hücum çəkmədiyi və vəhşiləşmədiyi müddətcə bütün itlərin canı möhtərəmdir, toxunulmazdır". (Haşyetu'l-Beycermî Ala'l-Menhec-el-Mektebetu'ş-Şamile, I/474) Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in pişiyi: Müəzza Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in Müəzza adlı pişiyi olub. O, Müəzzanı olduqca çox sevirdi. Belə ki, bir gün Müəzza taxtda oturan Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in paltarının ucunda yuxuya getmişdi və ona yazığı gələn Peyğəmbərimiz (s.ə.v) də paltarını kəsərək taxtın üstündən durmuşdu. Əlavə məlumat: Peyğəmbərimiz
(s.ə.v)-dən hədislər nəql edən Əbu Hüreyrənin adının mənası “pişik
atası”dır. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in ana quş və balalarına olan şəfqəti “Allahın elçisi ilə bir yerdəydik. Yanında iki balası olan sərçəyə bənzər bir quşa rast gəldik. Balaları tutduq. Bu vaxt anaları fəryad edərək qanadlarını çırpmağa başladı. Rəsulullah (s.ə.v) etdiyimiz hərəkəti gördükdə: “Bunu balasından kim ayırdı? Balalarını yerinə qoyun” dedi. Biz də onları sərbəst buraxdıq.” (Ebu Davud, "Edeb", 163-164) Peyğəmbərimiz (s.ə.v) keçi sağan bir adamla rastlaştdıqda: "Sağanda balasına da süd saxla” dedi (Mecmua'z-Zevaid, 8:196). Ac saxlanılan dəvə və sahibi Peyğəmbərimiz (s.ə.v) Mədinəli müsəlmanlardan birinin bağında bir dəvənin aclıqdan bağırdığını eşidib narahat oldu. Dəvənin yanına gələrək onu oxşadı. Sahibinin kim olduğunu öyrəndikdən sonra: “Heyvanlara göstərdiyiniz bu rəftardan ötrü Allahdan qorxmursunuzmu? deyərək ona nəsihət verdi (Ebû Davud, "Cihad", 44). Başqa bir hədisə görə isə Peyğəmbərimiz (s.ə.v): “Danışa bilməyən bu heyvanlardan ötrü Allahdan qorxun!” deyə buyurmuşdur (Ebû Dâvûd, Cihâd, 44/2548). Yatan ceyran Peyğəmbərimiz (s.ə.v) səfərlərindən birində sərinliyi olmayan kölgə altında qıvrılıb yatan bir ceyran gördü. Səhabələrindən birinə orada gözləyib hamı keçənə qədər, keçənlərin heyvanı narahat etmələrinə izin verməməsini əmr etdi. (Muvatta, Hacc, 79; Nesâî, Hacc, 78) Üzü dağlanmış uzunqulaq Peyğəmbər (s.ə.v) bir gün yolda üzü dağlanmış bir uzunqulaq gördü və: “Allah onu dağlayanlara lənət etsin!” dedi (Müslim, Libâs, 107). İşarə məqsədilə qoyulan damğanın, heyvanların ağrımayacaq yerlərinə vurulmasını tövsiyə etdi. Heyvanlara yaxşılıq etmək “Səfərdə olan bir adam susayır və tapdığı bir quyuya daxil olub ondan su içir. Quyudan çıxdıqda susuzluqdan dilini çıxarıb ləhləyən bir it görür. O; “deyəsən bu it də mənim kimi susamışdır!” deyib dərhal quyuya daxil olaraq, ondan məsti ilə (ayaqqabısıyla) su çıxarıb itə içirdir. Bununla da uca Allah onu bağışlayır. Səhabələr: “Ey Allahın Rəsulu, heyvanlara etdiklərimizə görə savab qazanırıqmı?” deyə soruşanda Rəsulullah (s.ə.v): “Hər canlıya edilən yaxşılığın mütləq savabı var” deyə buyurdu. (Buhârî, "Şürb", 9; "Mezâlim", 23; Müslim, "Selâm", 153) Yoldaşları: “Heyvanlara su verdiyimizdə bizə savab gəlirmi?” deyə soruşanda Rəsulullah (s.ə.v) belə cavab verdi: “Yaşayan hər canlını sulamaq savabdır” (Tecrit, VII cild, səh. 223) Həmin bu hədisləri gerçək bir dəlil kimi verməyimizin səbəbi Qurana uyğun olmalarıdır. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in heyvanlara bu cür şəfqətlə yanaşmasının səbəbi, Qurandan aldığı təhsildir. Şübhəsiz ki, Peyğəmbərimiz (s.ə.v), Allahın növbənöv, bir-birindən gözəl, bir-birindən məharətli və xüsusi canlıları bir dəlil, bir gözəllik, bir rəhmət olaraq yaratdığını ən yaxşı təqdir edən insandır. Həmçinin Allahın Rəhman və Rəhim isimlərinin, Onun münis sənətinin canlılarda təcəlli etdiyini də açıq şəkildə görə bilirdi. Sevgini tərifləyən Quranda, nəsihət edilən mərhəmət və şəfqətin bir müsəlmanda necə təcəlli edəcəyini Peyğəmbərimiz (s.ə.v) öz tətbiqləriylə göstərmişdir. Bunu Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in mərhəmətli olmaqla bağlı nəsihətlərində də görmək mümkündür: “Yerdəkilərə mərhəmət edin ki, göydəkilər də sizə mərhəmət etsin!”. (Tirmizî, Birr, 16/1924) “Mülayimlik və gözəl rəftardan məhrum kimsə, hər cür xeyirdən də məhrumdur...” (Müslim, Birr, 76) Dolayısilə, mövhumatçılar İslam dinində və Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in sünnəsində əbəs yerə heyvanlara dair vəhşət hökmləri axtarırlar. Quran; insana, heyvana və bitkiyə qarşı ən yüksək sevginin təsvir edildiyi kitabdır və Peyğəmbərimiz (s.ə.v) də ömrü boyu Quran hökmlərini tətbiq etmişdir. Mövhumatçılıq iyrəncliyi“Ureynə və Ukeylə qəbilələrindən bir qrup Mədinəyə gələrək müsəlman oldular. Mədinənin havası onlara pis təsir edəndə Peyğəmbər onlara dəvə sidiyi içmələrini tövsiyə etdi.” (Buhari 5/1, Hanbel 3/107, 163) “İçkinizin (və yeməyinizin) içinə milçək düşərsə, onu tamamilə batırın, sonra da girən milçəyi çıxardıb atın. Çünki milçəyin iki qanadından birində xəstəlik, digərində isə şəfa var...” (Diyanət nəşriyyatı, IX cild, səh. 70 və Hədis N:. 1365)) İbni
Abbas (r.ə) belə nəql edir: "Rəsulullah əleyhissəlatu vəssəlam belə
buyurdu: "Yemək yeyərkən yalamadıqca və ya yalatmadıqca əlinizi
(dəsmala) silməyin". Rəsulullah (s.ə.v)-ə yağın içinə düşən siçan barədə sual verildi. Əleyhissəlatu vəssəlam da: “Onu və murdarladığı hissəni atın yağınızı isə yeyin!” deyə buyurdu. [Buhari, Vudu 67, Zebaih 34; Muvatta, İsti'zan 20, (2, 971, 972); Ebu Davud, Et'ime 48, (3841, 3843)] Burada sadəcə bir neçə nümunəsini
sadaladığımız bu saxta hədislər, mövhumatçı zehniyyətin insanlara
necə biabırçı və iyrənc bir həyat tərzi təqdim etdiyinin əhəmiyyətli
dəlillərindəndir. Mövhumatçılar bu uydurma hədislərlə, öz
aləmlərində Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə belə böhtan atmağa cürət
edirlər. Bu saxta, lakin mövhumatçılar tərəfindən tətbiq olunan
hədislər, həmçinin bu şəxslərin təmizlik və ədəb anlayışlarından da
xəbər verir. Ey iman gətirənlər, həqiqətən də, müşriklər murdardırlar... (Tövbə surəsi, 28) ...Allah, ağlını işlədə bilməyənləri murdar edər. (Yunis surəsi, 100)
Gördüyümüz kimi, Allah
ayələrdə “ağlını işlədə bilməyən” bir cəmiyyətdən bəhs edir. Bu
cəmiyyət Qurandakı həqiqətləri qulaqardına vuraraq, mövhumatlara
tabe olan mövhumatçılari çox yaxşı təsvir edir. Əllərində Quran
olmasına baxmayaraq, başqa bir din uyduran və bu dinin kor-koranə
yaradıldığını və saxta olduğunu bilə-bilə, ağıllarını işlətməyərək
mövhumatlara uyan cəmiyyətləri Allah “murdar edər”. Bu hal
həqiqətdən də yaşanır və mövhumatçılar ağılsızlıqları ucbatından
yuxarıdakı saxta hədislərdə bildirilən iyrəncliklərə inanaraq iyrənc
bir həyat tərzi yaşayırlar. Rəbbimiz Quranda
müsəlmanlardan olduqca geniş və mükəmməl bir təmizlik anlayışına
malik olmalarını istədiyini bildirir: Geyimini təmiz saxla. Murdarlıqdan qaçıb uzaqlaş. (Müddəssir surəsi, 4-5) Ey insanlar! Yerdə olan halal və təmiz ruzilərdən yeyin, şeytanın addım izləri ilə getməyin! O, sizin açıq-aşkar düşməninizdir. (Bəqərə surəsi, 168) İlk gündən təqva üzərində qurulmuş məscid, əlbəttə, içində namaz qılmağın (və digər işləri görməyin) üçün daha layiqdir. Orada maddi və mənəvi cəhətdən təmizlənməyi çox sevən kişilər vardır. Allah da təmizlənənləri sevir. (Tövbə surəsi, 108) Ey iman gətirənlər! Sizə ruzi kimi verdiyimiz pak şeylərdən yeyin və əgər yalnız Allaha ibadət edirsinizsə, (yenə də yalnız) Ona şükür edin! (Bəqərə surəsi, 172) İman gətirib saleh əməllər işləyənləri isə ağacları altından çaylar axan, içində əbədi məskunlaşacaqları Cənnət bağlarına daxil edəcəyik. Onlar üçün orada pak zövcələr vardır... (Nisa surəsi, 57) Səndən onlara nəyin halal edildiyini soruşurlar. De: “Bütün təmiz nemətlər halal edildi...”. (Maidə surəsi, 4) Bu gün pak nemətlər sizə halal edildi... (Maidə surəsi, 5) De: “Allahın Öz qulları üçün üzə çıxartdığı zinəti və təmiz ruziləri kim haram etmişdir?” De: “Bunlar dünya həyatında iman edənlər üçündür, Qiyamət günü isə yalnız onlara məxsusdur”. Biz dərk edən adamlar üçün ayələri belə bir-bir izah edirik. (Əraf surəsi, 32) O kəslər ki, yanlarındakı Tövrat və İncildə haqqında yazılmış olduğunu gördükləri elçinin – yazıb-oxumaq bilməyən peyğəmbərin, ardınca gedərlər. O peyğəmbər onlara yaxşı işlər görməyi buyurar, pis əməlləri isə qadağan edər, onlara pak şeyləri halal, murdar şeyləri isə haram edər...(Əraf surəsi, 157) Bir zaman Biz İbrahimə evin (Kəbənin) yerini nişan verib: “Mənə heç bir şeyi şərik qoşma, evimi təvaf edənlər, namaza duranlar, rüku və səcdə edənlər üçün təmizlə!” demişdik (Həcc surəsi, 26)
Müsəlmanlar təmizdir, çirksizdir. Siz də təmiz olun, təmizlənin. Çünki cənnətə təmizlər girər”. (G.Ahmed Ziyaüddin, Ramuz El Hadis, I cild, / Deylemi) “Mömin natəmiz olmaz”. (Buhari, Gusul/276) “Hər şeyi yaxşı təmizləyin! Təmizlik imana, iman da cənnətə aparır”. (Taberani) “Təmizlik imanın yarısıdır”. (Müslim) Hz. Səlman (r.ə) deyir: "Tövratdan oxudum, orada: "Yeməyin bərəkəti yeməkdən sonra (əl və ağzı) yumaqdadır” deyilirdi. Bunu Rəsulullah (s.ə.v)-ə söylədim O da mənə: “Yeməyin bərəkəti yeməkdən əvvəl və sonrakı təmizlikdədir!” dedi”. (Ebu Davud, Et'ime 12, (3761); Tirmizi, Et'ime 39, 1847) “Sarımsaq yeyən qoxusu çəkilmədən məscidimizə yaxınlaşmasın, insanın narahat olduğu şeylərdən mələklər də narahat olar”. (Taberani) “Paltarlarınızı yuyun, artıq tüklərinizi qırxın, dişlərinizi təmizləyin, təmiz və gözəl geyinin! Pak olun!” (İbni Asakir) “Sarımsaq və ya soğan yeyən şəxs bizdən və məscidlərimizdən uzaq dursun, evində otursun”. (Buharî, Edeb, 76) “Namazın açarı təmizlikdir”. (Tirmizi) “Gözəl geyinin ki, Allahın sizə verdiyi nemətlər görünsün!”. (Taberânî) (Bəhrül-raiq)də belə buyurulur: “Camal, çirkinliyi yox etmək, təmkinli olmaq və şükür etmək üçün neməti göstərmək deməkdir. Allah camal sahibi olmağı tərifləyir. Camal üçün təmiz, gözəl geyinmək mübahdır”. (Oruç bahsi) “Allah quluna verdiyi nemətin onun üzərində görülməsini sevər”. [Taberânî] Əbu Süfyan (r.ə): "Mənə Əbu Əyyub Əl-Ənsari, Şeyx Cabir ibn Abdullah Ənsari və Malik ibn Ənəs xəbər verdilər ki, tövbə surəsinin 108-ci ayəsinin mənası belədir: “Orada maddi və mənəvi cəhətdən təmizlənməyi çox sevən kişilər vardır. Allah da tez-tez təmizlənənləri sevir” ayəsi nazil olduğu vaxt Rəsulullah: “Ey Ənsar camaatı! Allah sizi təmizliyinizdən ötrü tərifləyir, necə təmizlənirsiniz ki bu tərifə layiq oldunuz?” deyə soruşdu. Onlar da: “Biz namaz üçün dəstəmaz alırıq, qüslün pozulmamağı üçün yuyunuruq” dedilər. Əleyhissəlatu vəssəlam da: “Elə bunun üçün təriflənirsiniz! Buna davam edin!” deyə buyurdu”. (Kütüb-i Sitte, 6066) Hz. Ənəs (r.ə) belə nəql edir: "Mənə qadın və gözəl qoxu sevdirildi, namaz gözümün nuru oldu”. (Nesâî, İşretu'n-Nisâ 1, (7, 61)) Mövhumatçılığın çirkli din və keyfiyyətsiz müsəlmanlıq anlayışı
Mövhumatçılarin, müxtəlif
saxta hədislərin təsiri altında hər cür iyrəncliyi mübah qarşılayan
və murdarlığın hakim olduğu həyat tərzləri özüylə birlikdə dəhşətli
bir keyfiyyətsizliyi də gətirir. Məhz bundan ötrü də, ümumiyyətlə
bəzi İslam cəmiyyətlərində ciddi şəkildə yayılmış bir
keyfiyyətsizlik dəbi var. Bu keyfiyyətsizlik anlayışına görə bir
müsəlman xarici görünüş etibarilə çirkli, baxımsız, səliqəsiz,
estetikadan və nəzakətdən uzaq, kobud, gözəlliyə və nəzakətə
əhəmiyyət verməyən, hətta bunlardan anlamayan bir insan modelində
ortaya çıxar. Fikir verilsə, qeyd olunan cəmiyyətlərdə "müsəlman"
deyiləndə göz qabağında belə bir görüntünün canlanmasına diqqət
yetirildiyi görülər.
|
Copyright © 2016 Design Studio 313 Bu sayt hörmətli Adnan Oktarın əsərlərindən istifadə edilərək hazırlanılmışdır. |